En De Winnaar Is…
Mark Zuckerberg’s prestaties zijn zonder twijfel indrukwekkend: op zijn zesentwintigste is de Harvard dropout-miljardair erin geslaagd meer dan 500 miljoen mensen wereldwijd te verbinden aan het door hem opgerichte Facebook. Nadat hij MySpace en andere social media sites op alle fronten voorbij is gestreefd, staat zijn bedrijf nu naast het onaantastbare Google in een race om de online advertentiemarkt te veroveren. Hij lijkt de carrière van Bill Gates in een tiende van de tijd te hebben voltooid tot en met het punt waarop hij deze week ook een gedeelte van zijn vermogen toezegde aan goede doelen. Dit alles heeft Zuckerberg niet bereikt zonder enige controverse: met name is die in 2010 gerezen rond de privacy van gebruikers van Facebook. Het commerciële succes van Facebook is grotendeels te danken aan drie factoren: door het grote aantal gebruikers (of “eyeballs” in marketing termen), door de ruime toegang die adverteerders en ontwikkelaars van apps voor Facebook hebben tot de kostbare gebruikersinformatie endoor de webwijde adoptie van de “Like” knop en andere functionaliteiten die het mogelijk maken overal naartoe te navigeren op basis van preferenties van vrienden. Eerder dit jaar kwamen gebruikers van Facebook massaal in opstand tegen het gebrek aan privacy waar zij bang voor waren omdat Facebook een steeds grotere “Openheid” aan de dag legde in relatie tot hun persoonlijke gegevens. Zuckerberg wist deze “opstand’ echter vrij eenvoudig te sussen door een aantal beperkingen door te voeren en leden meer controle over hun eigen gegevens te geven.
Als u meer wilt lezen over Mark Zuckerberg’s leven en prestaties op Time’s speciaal aan dit thema gewijde pagina, volg dan deze link: http://www.time.com/time/specials/packages/0,28757,2036683,00.html
Een Goede Tweede
Julian Assange die de eer bijna voor Zuckerberg wegkaapte, schokte aan de andere kant de wereld van diplomaten en overheden door collaborative journalism als concept naar radicale nieuwe hoogten te voeren die niemand een jaar eerder voor mogelijk zou hebben gehouden. In samenwerking met kwaliteitskranten, vrijwilligers, klokkenluiders, hackers, activisten en het grote publiek, wist hij de laatst overgebleven supermacht te dwingen een “Openheid”te demonstreren die ongehoord was tot dat moment. Er ging een zekere mystiek uit van zijn acties, verder versterkt door het mysterieuze en mobiele karakter van zijn organisatie die wel wat weg leek te hebben van een terroristische cel van hackers, van de speciaal voor hem ingevoerde klokkenluiderswetten van Ijsland, van de vreemde inzet van Interpol om hem op te sporen (meestal voorbehouden aan de opsporing van zware internationaal opererende criminelen) en van zijn arrestatie. Ook de merkwaardige roep om zijn executie en het voorbereiden van een aanklacht wegens spionage vanuit delen van het wetgevende apparaat van de Verenigde staten droegen bij aan de algehele opwinding. Vervolgens was het opschorten van medewerking aan WikiLeaks’ sites dor prominente in de Verenigde Staten gebaseerde internet service organisaties vergezeld van gefluister over de inmenging van de Amerikaanse overheid natuurlijk spannend. Geen wonder dus dat op verscheidene social media sites, heftige debatten werden gevoerd over de vraag of Assange die door het publiek tot persoon van het jaar was uitgeroepen, niet de Persoon Van Het Jaar had moeten zijn in plaats van Zuckerberg die ondanks de publieke voorkeur door de journalisten van Time Magazine werd verkozen.
Om dit een van dergelijke debatten te volgen klikt u hier: http://mashable.com/2010/12/15/time-mark-zuckerberg-person-of-the-year/
Openheid
Het heeft er daarom alle schijn van dat “Openheid” met een belangrijke rol voor technologie, met name social media technologie, belangrijke game changers zijn geweest in 2010 en naar alle waarschijnlijkheid voor meer verrassingen gaan zorgen in 2011. Discussies over vrijheid van meningsuiting, persvrijheid en het ondermijnen van de autoriteit van massa media en centrale overheden door social media, vergezeld van een romantische golf van democratische en anarchistische sentimenten, blijken veelal internet gemeenschappen als hun kern te hebben. Aan de andere kant wordt een groeiende bezorgdheid over persoonlijke vrijheden en privacy, over het andere gezicht van “Openheid”, zichtbaar en blijken sociale technologieën en hun inzet voor commerciële doeleinden ook hier als katalysator op te treden.
Overheden, bedrijven en individuen lijken ieder voor zich te worstelen om een houding aan te nemen ten opzichte van de publieke aard van web 2.0 technologieën en de alsmaar groeiende openheid die zij van hen lijken te verlangen. Meer en meer aspecten van onze levens verplaatsen zich van de echte wereld naar de virtuele. Gisteren alleen al, kondigde Google het toepassen van spraak-patroon-herkenning aan op hetzelfde moment dat Facebook aankondigde gezichtsherkenningstechnologie toe te gaan passen om misbruik van foto’s door derden tegen te gaan. Dat is maar een enkele dag in de voortschrijdende virtualisatie van onze levenssfeer!
Bedrijfsleven
We hebben dus vastgesteld dat overheden en individuen worstelen met de roep om openheid die uitgaat van de technologie waar sommige bedrijven wel bij varen. Maar zijn deze ontwikkelingen alleen goed nieuws voor (alle) bedrijven? Het is duidelijk dat kansen voor bedrijven in de technologische en communicatie sectoren enorm zijn. Nieuwe markten worden dagelijks geboren. Tegelijk nemen echter de eisen aan met name bedrijfscommunicatie en de afbreukrisico’s ook toe. Net als overheden en individuen, worstelen alledaagse bedrijven met het vinden van de juiste modus vivendi ten aanzien van de kansen en bedreigingen waartoe de groeiende vraag naar openheid hen dwingt. Waar de cultuur van “Professionalisme” een duidelijke scheidslijn bood tussen persoonlijk en zakelijk, zijn die twee nu onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het “complete individu” kan niet langer onder twee afzonderlijke aspecten van persoon en werknemer of ondernemer worden beschouwd maar is voortdurend ingelogd op een stroom van zelf-actualisatie. Ieder moment houdt zowel een kans op ongelofelijk succes als een dreiging van massale be/veroordeling in zich. Dit betekent dat ieder moment betere beslissingen gemaakt moeten in minder tijd. Bent u er klaar voor?
